Bir gun Cocuklar:

-Hocam ,derler. Bize cenneti anlatirmisiniz? hocalari anlatmaya baslayinca,cocuklarin hepsi buyuk bir hayretle ve gozlerini kirpmadan dinlerler.

Cennetin nimetleri, guzellikleri, hele hele o ust uste giyilen rengarenk ipek ve seffaf elbiseler ve en sevdikleri yemegin istedikleri anda onlerine gelmesi, agaclarin yapraklarinun ruzgar sebebiyle birbine vurup ahenkli, duyulmamis seslerin cikmasi, canlari bir meyveden yemek isteyince agalarin dalalrinin onlerine kadar uzanmasi ve ustelik kopardiklari meyvenin yerinden hemen bir meyvenin cikmasi, hersey ama her sey cok hosuna gider cocuklarin. Bunun uzerine hocam derler:

-Cikolatadan evler olur mu, Cennette? Veya istedigimiz butun oyuncaklari bulabirlimiyiz orada?

-Tabi, der hocalari. Ne isterseniz olacak cennette. Ve anlatmaya devam eder cennetin guzeliklerini, sira bazi insanlarin Mevlay'yi yilda bir gorecegine, bazilarinin ayda bir, bazilarinin ise her gun gorecegini meselesine gelince, her zaman buyuk bir merakla dinleyen ve ilk soruyu soran 6 yasindaki Sura, hemen atlar konusmanin ortasina. -Hocam biz gercekten Cennette Allah'i gorecekmiyiz? Nedense bu mesele cok dikkatini cekmistir cocuklarin. Daha hocalari cevap vermeden Sura'nin kardesi olan ve cocuklarin en kucugu 4 yasindaki Busra buyuk bir safiyetle: - O zaman hemen gidelim Cennete Hocam, niye bekliyoruz ki burada. allah'i da goruruz. Hem ben cok merak ediyorum Allah'i der. Hocalari ise: -Cocuklar,der. Cennete girmek icin once Allah'in bize vermis oldugu omrun bitmesi ve olmemiz lazim. Busra yine o cocuk safligiyla:

-O zaman simdi olelim hocam. Hemen gidip allah'i gorelim. Ve bu konusma aralrinda boyle surup gider. Ondan sonraki gunlerde sikca bu mesele hakkinda sorular sorarlar. Hangi hocalarini gorseler:

-Hocam biliyormusunuz, biz Cennet'e gidince Allah'i gorecegiz. Ama Cennet'e ne zaman gidecegiz ki? Keske hemen olsekte gitsek. Ve bir gun servisten sevincli inip girerler medreseye ve hemen Akaid dersi icin siniflarina toplanirlar. Cocuklardan biri atilir: -Hocam biliyormusunuz biz bulduk Cennet'e cabuk gitmenin yolunu. Hocalari hayretle: -Nasil buldunuz,der: Kucuk Busra hemen atilir:

-Sura ablamla ben, birde abim, annemle babamin elinden tutariz, yoldan karsi karsiya gecerken araba bize vurur, bizde olur hemen Cennet'e gider Allah'i da goruruz. O kadar cok istiyorlardi ki, hemen olmeyi ve Cennet'e gidip allah'i gormeyi. Ustelik aileriyle beraber olmek istiyor ve Cennet'in hicbir nimetinden bahsetmiyorlar sadece Allah'i gorecegiz diyorlardi. Bu arzu bir istek halini alir ve evde de hep bundan bahsedip annelerine hesap sorarlar. Sene sonuyaklasir ve medreseleri tatil olur. Sura ve Busra o sene Kur'an'a gecmistir. Namaz surelerini ve Yasin'i ezberlemislerdir. Ustelik kucuk Busra, kendisinden buyuk arkdaslarini da gecerek Esma-ul Husna yarismasinda birinci olur. Yaz tatiline giderler. Ve cok istedikleri arzularina o buyuk emelerine umulur ki kavusurlar. Zira iki kardeste anne babalari ve abileriyle beraber 17 Agustos depreminde enkaz altinda kalarak vefat ederler. Su an umuyoruzki Cennet bahcelerinde geziyorlar ve umit ediyoruz ki o cok istedikleri Cemalullaha kavusmuslar ve musahede ediyorlar.

bu hikayenin yazildigi gun arkdaslarimizdan biri soyle bir ruya gordu. Onun lisanindan bu ruyayi aktaralim. Ruyamda Sura ile Busra'yi Cennette hurilerle dolasirken gordum. Anneleri olan ve cok sevdigimiz, zor durumda kaldigimiz zaman imdadimiza yetisen hatta bir donem evini medrese talebelerine acip onlari evinde buyuk bir misafirperverlikle agirlayan Fatma ablayi gordum. Yuzu aydinlik ve piril prildi. Fatma abla yine o neseli haliyle soyle dedi: -ilk once Sura ile Busra'yi aldilar ve onlara dunyadayken ne yapiyordunuz diye sordular: Onlar: Biz medreseye gittik, Rabbimizi, Peygamberimizi ogrendik. Kur'an okuduk, ilim ogrendik dediler. -O zaman buyrun Cennetlere dediler, hersey emrinizde. Sonra bizi aldilar ve bizede ne ile mesguldunuz, ne yapiyordunuz? diye sordular. Biz de:

-Sadece onlari okuttuk dedik. Bunun uzerine bize: -Sizde buyrun Cennetlre dediler. Peki Sura'yla Busra ne yapiyorlar simdi dedim. -Ne yapacaklar, dedi, Fatma abla. O Cennet senin bu Cennet benim geziyorlar,egleniyorlar. Peki Ekrem abiyle Sadik ne yapiyorlar, dedim. -Sadik cocuklarla beraber oynuyor. Ekrem abini de bilirsin cocuklari cok sever, o da onlarla beraber Cennerleri geziyor. -Peki dedim biz ne yapacagiz? Zorluk ceker miyiz? Bunun uzerine Fatma abla:

-Biz cocuklarimizi okuttuk diye buraya aldilar. Siz cocuklara ilim ogretiyorsunuz sizin buraya gelemiz daha kolay. Buraya gelmeniz icin aramizda sadece olum cizgisi var dedi.

acizane
selametle

__________________
Kim benim veli kullarımdan birisine düşmanlık ederse, ben o kimseyi harp ilan eder; dostumun intikamını alırım.

~ TASAVVUF, DÜNYA ADAMINI ALLAH ADAMI YAPMA SANATIDIR ~

ALLAH'ım! İsmini söyleterek canımı al, İsmını söyleterek beni dirilt! (AMIN)